2 Nisan 2012 Pazartesi

Bulutlu gün..

Yürürken gökyüzünde bulutlara bakıyorum.. Kulağımda tatlı bir müzik.. Seni anıyorum, çoktan unuttuğun yüzünü bulmaya çalışıyorum bulutlarda.. Aklıma bin türlü anı geliyor acısıyla tatlısıyla, vaktiyle çok ağlamışım şimdi hafif buruk gülümsüyorum.. Geri de ne aşk kalmış ne de nefret sadece bir kırgınlık var öyle haşince koparılıp atılmaya yönelik bir kırgınlık.. Bilmiyorum.. Nasıl geçti bütün o günler, neler yaptım, hatırlamıyorum artık.. Acı bir çığlık gibi o günler, geride kalmış artık ama iz bırakmış kulaklarımda tekrar duyarım diye korkuyorum.. Artık etrafımdaki insanları bir kol mesafesinde tutmamın nedeni o çığlıktan korkmam galiba.. Anlatmak istiyorum ama ne ben becerebiliyorum yaşadıklarımızı anlatabilecek kelimeleri seçmeyi ne de seçtiklerimi anlayan birileri çıkıyor.. Garip.. Gelip anlatsam anlarmışsın gibi geliyor.. Artık ne gelme ne de anlatma ihtimalimin kalmadığını, ne bulunma ne de anlama ihtimalinin kalmadığını bile bile bazen içimden bu illüzyona aldanıveriyorum.. Rüyalarım garipleşti artık.. Eskisi gibi değiller.. Rüyalarım hep kan kırmızısı renkte.. Herkes gibi bende kendi iblislerimle savaşıyorum.. Eskisi gibi değil artık.. Yavaş yavaş kaybediyor, yavaş yavaş kazanıyorum.. Bazen bu savaş biran önce bitsin diye ölmek istiyorum.. Sonra karşıma çıkan kişilere gülümsüyorum.. Hayatın içimde bıraktığı tek şey anlamsız bir hüzün.. Yoğun, elle tutulsa hissedilebilecek bir hüzün var içimde.. Bazen o hüzne kapılıp kopuyorum yerden.. Bazen o hüzne rağmen gülüyorum delice.. Kim bilir diyorum kendi kendime belki de olabileceğinin en iyi halindesin, bir gıdım daha bıraksan ipin ucunu sonunda tam delireceksin.. İnsanlara inanmıyorum, güvenmiyorum.. En güvenilen kişinin yeri ve zamanı doğru bulduğu ilk anda ihanet edeceğini düşünüyorum.. Gözlemlediğim bu çünkü.. Bıktım diyorum ve tam dediğim anda hafif bir enerji parçası beliriyor içimde.. Hala pilim bitmemiş meğer diyorum.. Pişman mıyım diye soruyorum kendime.. Hep aynı cevabı veriyorum.. Değilim.. Ufak ufak unutuyorum.. Unutamadığım diğer şeyleri de böyle unutabilmeyi dileyerek.. Bir gün, belki bir gün karşılaşırsak seni tanıyamamayı ve unutamadıklarımı hatırlayamamayı diliyorum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder