Uzun zaman oldu boşladım burayı.. Hayatımı ve kendimi gözden geçirip kendime bir yol çizmem gerekliydi.. Geçmişten gelenlerin yarattığı hayal kırıklıkları bugünümü ve geleceğimi kararttılar.. Bu karanlığın içinde çok uzun zamandır hapis haldeyim.. Bu karanlık uzun zamandır tüketiyor beni ve işkence ediyor ruhuma.. İç savaşımda son perdeye girmek üzereyim.. Bu son perdenin sonucunu benim dışımda bilen yok.. Kimseye anlatmadım son perdede neler olacağını.. Bu nedenle izleyen benim içimdeki benler de şaşıracaklar muhtemelen.. Herkese süpriz olacak.. Belki bana bile..
Bir süre önce kendimden ümidi kesip şüpheye düşmüştüm.. Aklıma intihara kadar çeşitli şeyler geldi, bir kısmını denedim de.. Kendime bağımlılıklar geliştirdim.. Uyuşturucu hariç bir çok bağımlılık yapıcı şeyi denedim de.. hepsini bir nefeste sayacak değilim ama kendime de zarar verdim.. Çok defa, bir çok şeyi feda ettim kendimden.. Kendim için feda ettim ama sonradan fark ettim ki aslında feda ettiklerim kendime hiç birşey katmıyor.. Bu yüzden bu iç savaşa girdim.. Artık müdahale etmeliydim.. Zahiyatlarım fazla oluyordu.. Kozama kapandım..
Son perdeden sonra çıkacağım kozamdan.. Ne zaman olur bilmiyorum ama kozamdan çıktığımda kanatlarımın ne renk olacağını merak ediyorum.. Çok uzun zamandır her şeyi iki renk görüyordum.. Şimdi hayatta çok daha fazla renk olduğunu biliyorum ve kendi renklerimi merak ediyorum.. Buraya ama kısa ama uzun yazmaya çalışacağım.. Şimdilik bu kadar.. Geçmişime ve geleceğime veda ederken bu yazıyı da bitiriyorum.. Görüşmek üzere.